ตัวกรองผลการค้นหา
แนวเรือ
หมายถึงน. รอยต่อของกระดานเรือที่เห็นเป็นทางยาวไป.
สะเภา
หมายถึงน. เรือสำเภา, ตะเภา ก็เรียก.
กระโดง
หมายถึงน. ใบเรือ เช่น เสากระโดง คือ เสาใบเรือ; ส่วนที่อยู่บนหลังปลาบางชนิด เช่น ปลากัด ปลาฉลาม มีลักษณะเป็นแผ่นตั้งคล้ายใบเรือ. (ข. โกฺฎง ว่า ใบเรือ).
เรือพระที่นั่งชัย
หมายถึงน. เรือพระที่นั่ง เช่น เรือสุพรรณหงส์ เรืออนันตนาคราช เรือเอนกชาติภุชงค์ ซึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เชิญพระชัยวัฒน์ประดิษฐานขึ้นเป็นประธานบนบุษบกกลางลำ เป็นเรือนำกระบวนพยุหยาตราทางชลมารคเสด็จไปในการพระราชสงคราม หรือการพระราชพิธีสำคัญ, เรียกย่อว่า เรือชัย.
แคลง
หมายถึง[แคฺลง] ก. อาการที่เรือเอียงหรือตะแคง เรียกว่า เรือแคลง; กินแหนง, สงสัย.
นาวิก,นาวิก-
หมายถึง[นาวิก, นาวิกกะ-] น. คนเรือ. ว. เกี่ยวกับเรือ. (ป., ส.).
อู่น้ำ
หมายถึงน. อู่ซ่อมเรือชนิดหนึ่ง เมื่อนำเรือเข้าในอู่แล้ว ปรับระดับนํ้าภายในอู่ให้เรือลอยอยู่ในระดับที่ต้องการเพื่อให้ซ่อมได้โดยสะดวก.
น้ำมันยาง
หมายถึงน. นํ้ามันที่ได้จากต้นยาง ใช้ทาเรือ ทาบ้าน หรือผสมกับชันใช้ยาเรือได้.
พังงา
หมายถึงน. เครื่องบังคับหางเสือเรือ.
ไพม้า
หมายถึงน. เรือพายม้า, ใช้ว่า พลายม้า ก็มี.
เรือบื๋อ
หมายถึง(ปาก) น. เรือติดท้าย.
เสาชี้
หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.