ตัวกรองผลการค้นหา
ปราดเปรื่อง
หมายถึงว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, เปรื่องปราด ก็ว่า.
ปลดเปลื้อง
หมายถึงก. ทำให้หลุดพ้นเพื่อแบ่งเบาหรือให้หมดไป, เปลื้อง ก็ว่า.
ปล้นบ้านปล้นเมือง
หมายถึง(สำ) ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ.
ปล้องขน
หมายถึงน. หญ้าปล้องขน. (ดู ขน ๓).
ปล้องทอง
หมายถึงน. ชื่องูชนิด Boiga dendrophila ในวงศ์ Colubridae ตัวโต ยาวประมาณ ๑.๗ เมตร สีดำมีลายสีเหลืองพาดขวางเป็นปล้อง ๆ ตลอดตัวอาศัยตามป่าโกงกางในภาคใต้ของประเทศไทย มีพิษอ่อน.
ปลาทอง
หมายถึงน. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Carassius auratus ในวงศ์ Cyprinidae เลี้ยงเป็นปลาสวยงาม มีเกล็ดสีเหลืองหรือสีส้ม, ปลาเงินปลาทอง ก็เรียก.
ปอง
หมายถึงก. มุ่งปรารถนา.
ป่อง
หมายถึงน. ชื่อแมงหลายชนิดและหลายวงศ์ในอันดับ Scorpionida หัวติดกับอกเป็นส่วนเดียวกัน รูปร่างค่อนไปทางสี่เหลี่ยมยาว ส่วนท้องเป็นปล้อง ๆ ขนาดไล่เลี่ยกับอก ๗-๘ ปล้อง ส่วนที่เหลือเล็กลงต่อกันยาวคล้ายหาง ที่ปลายมีเหล็กในสามารถต่อยให้เจ็บปวดได้ มีขา ๔ คู่ ด้านหน้ามีส่วนของปากขยายใหญ่โตกว่าขา ลักษณะเหมือนก้ามปูใช้สำหรับจับเหยื่อ.
ป่องร่า
หมายถึง(โบ) น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น. (ปรัดเล).
ปาท่องโก๋
หมายถึงน. ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งข้าวเจ้ากับนํ้าตาลทราย รูปสี่เหลี่ยม เนื้อคล้ายขนมถ้วยฟู; ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งสาลีตัดเป็นท่อน ๆ แล้วจับเป็นคู่ติดกัน ทอดนํ้ามันให้พอง, คนจีนเรียกว่า อิ้วจาก๊วย.
เป็นกันเอง
หมายถึงว. มีความสนิทสนมคุ้นเคยกัน.
เป็นเอง
หมายถึงก. ทำเรื่องเสียหายเอง, เป็นเสียเอง ก็ว่า.