ตัวกรองผลการค้นหา
บู้บี้
หมายถึงว. บุบบิบ, ยู่ยี่.
บูร
หมายถึง[บูน] น. บุระ.
บูรณมี
หมายถึงน. วันเพ็ญ.
บูรณาการรวมหน่วย
หมายถึงน. การนำหน่วยที่แยก ๆ กันมารวมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.
บรรพต-
หมายถึง[บันพดตะ-] น. ภูเขา. (ส. ปรฺวต; ป. ปพฺพต).
บัวสายทิ้ง
หมายถึงดู สายติ่ง.
บ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ.
บ,บ,บ่
หมายถึง[บอ, บ่อ] ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
บง
หมายถึงก. คล้อง, ห่ม, เช่น บงบ่าเฉวียง. (ม. คำหลวง จุลพน). (ข. บงกอ ว่า คล้องคอ).
บงอับบงรา,บ่งอับบ่งรา
หมายถึงก. เข้าที่อับจน.
บดินทร์
หมายถึง[บอดิน] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. ปติ + อินฺทฺร).
บดี
หมายถึง[บอดี] (แบบ) น. นาย, เจ้าของ, เจ้า, ผู้ครอง, ผู้บังคับบัญชา; ผัว. (ป., ส. ปติ), ในสันสกฤตมีเกณฑ์ว่าศัพท์นี้เมื่ออยู่เฉพาะหมายความว่า นาย หรือ ผัว, ถ้ามีศัพท์อื่นมาเข้าสมาสเป็นคำท้ายด้วยหมายความแต่ผัว เช่น บดีพรต, ในบทกลอนใช้ว่า บดิ ก็มี เพื่อเข้าบังคับลหุ.