ตัวกรองผลการค้นหา
สมาธิ
หมายถึง[สะมาทิ] น. ความตั้งมั่นแห่งจิต; ความสำรวมใจให้แน่วแน่เพื่อให้จิตใจสงบหรือเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง. (ป., ส.).
ทราม
หมายถึง[ซาม] ว. เลว เช่น ใจทราม, เสื่อม เช่น ปัญญาทราม จิตทราม; ไหลอาบเป็นแห่ง ๆ เช่น เลือดไหลทรามลงตามขา.
กะเผ่น
หมายถึง(กลอน) ว. เผ่น, ลอย, เช่น ชมบรรพตเสลาสูงกะเผ่น. (พงศ. เหนือ).
เสนียด
หมายถึง[สะเหฺนียด] น. เรียกหวีที่มีซี่ละเอียดทั้ง ๒ ข้างว่า หวีเสนียด. (ข. สฺนิต).
ติรัจฉาน
หมายถึง[-รัด-] น. ดิรัจฉาน, สัตว์เดรัจฉาน. (ป. ติรจฺฉานคต ว่า สัตว์มีร่างกายเจริญโดยขวาง).
กปิ
หมายถึง[กะ-] (แบบ) น. ลิง เช่น ทรงพาหะองคต กปิยศโยธิน. (พากย์). (ป., ส.).
ฉลาดเฉลียว
หมายถึงว. มีปัญญาและไหวพริบดี, เฉลียวฉลาด ก็ว่า. (ข. ฉฺลาตเฉฺลียว, ฉฺลาสเฉฺลียว).
ปาจรีย์,ปาจารย์
หมายถึง[ปาจะรี, ปาจาน] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย = ปฺราคต + อาจารฺย).
เศวต,เศวต-
หมายถึง[สะเหฺวด, สะเหฺวดตะ-] น. สีขาว. (ส.; ป. เสต).
สุขภาพ
หมายถึงน. ภาวะที่ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ เช่น อาหารเพื่อสุขภาพ การสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ.
ชุ
หมายถึง(กลอน) น. ต้นไม้ เช่น กินลูกชุลุเพรางาย. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ต. ชุ ว่า ต้นไม้).
สุชา,สุชาดา
หมายถึงน. ผู้มีกำเนิดดี, ลูกผู้มีสกุลดี. (ป. สุ + ชา, สุ + ชาต).