ตัวกรองผลการค้นหา
วัชรธาตุมณฑล
หมายถึง[-ทาตุมนทน, -ทาดมนทน] น. สัญลักษณ์ในทางปัญญาอันคมกล้าที่สามารถตัดอวิชชาได้.
ไวฑูรย์
หมายถึงน. ไพฑูรย์.
โษฑศะ
หมายถึง[โสทะ-] ว. สิบหก. (ส.; ป. โสฬส).
สัณฑ์
หมายถึงน. สณฑ์. (ป.; ส. ษณฺฑ).
โสณฑ์
หมายถึงน. นักเลง, นักเลงเหล้า. (ป.; ส. เศาณฺฑ).
อาทิตยมณฑล
หมายถึงน. ดวงอาทิตย์, รูปที่แลดูแบนแห่งดวงอาทิตย์.
กฎมณเฑียรบาล
หมายถึง(โบ) น. กฎมนเทียรบาล.
กรณฑ์
หมายถึง[กฺรน] น. ภาชนะมีฝาปิด, ภาชนะใส่นํ้า เช่น หม้อกรณฑ์, กรัณฑ์ หรือ กรัณฑก ก็เรียก; ผอบ เช่น บรรจุพระบรมธาตุในสุวรรณกรณฑ์. (เทศนาพระราชประวัติ). (ป., ส. กรณฺฑ, กรณฺฑก ว่า ขวด).
หมายถึง[กฺรน] (คณิต) น. เรียกเครื่องหมาย ว่า เครื่องหมายกรณฑ์; วิธีหาค่าจากจำนวนจริงที่เขียนไว้ภายในเครื่องหมายกรณฑ์ เช่น จะได้ ๗ จะได้ -๓.
กรีฑา
หมายถึง[กฺรีทา] น. กีฬาประเภทหนึ่ง แบ่งออกเป็นประเภทลู่และประเภทลาน; การเล่นสนุก เช่น กรีฑาร่าเริงรื่น; การเล่นสมพาส เช่น ในกามกรีฑากล. (กฤษณา); การประลองยุทธ์. (ส.).
กะเกณฑ์
หมายถึงก. บังคับ, กำหนดเป็นเชิงบังคับ.
กุกุธภัณฑ์
หมายถึง[กุกุดทะ-] (โบ) น. กกุธภัณฑ์.