ตัวกรองผลการค้นหา
บุพเปตพลี
หมายถึง[-เปตะพะลี] น. บุญที่อุทิศให้แก่ญาติผู้ตายไปก่อน.
บุ้ย,บุ้ยปาก
หมายถึงก. ทำปากยื่นบอกใบ้ให้รู้.
บุรพาจารย์
หมายถึง[บุระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.
บุษบารักร้อย
หมายถึงน. ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง.
บุษป,บุษป-,บุษปะ
หมายถึง[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. (ส.).
บุษยาภิเษก
หมายถึงน. บุษยสนาน.
บุษราคัม
หมายถึง[บุดสะราคำ] น. พลอยสีเหลือง.
บุหงาลำเจียก
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Goniothalamus tapis Miq. ในวงศ์ Annonaceae ดอกสีเหลืองนวล ออกตามลำต้น กลิ่นหอมคล้ายลำเจียก.
ปัจเจกบุคคล
หมายถึง[ปัดเจกกะ-] น. บุคคลแต่ละคน.
ปุษยะ,ปุสสะ,บุษย์,บุษยะ
หมายถึง[ปุดสะยะ, ปุดสะ, บุด, บุดสะยะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสำเภา หรือ ดาวสิธยะ ก็เรียก. (ส. ปุษฺย; ป. ปุสฺส).
ไพศาขบุรณมี
หมายถึง[ไพสาขะบุระนะมี] น. วันเพ็ญเดือน ๖. (ส.; ป. วิสาขปุณฺณมี).
มัชฌิมบุรุษ
หมายถึงน. ชายที่มีวัยปานกลาง, ชายที่มีอายุและกำลังปานกลาง.