ตัวกรองผลการค้นหา
ปการ
หมายถึง[ปะกาน] น. อย่าง, ชนิด. (ป.; ส. ปฺรการ).
ปริเฉท
หมายถึง[ปะริเฉด] น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).
ปหาร
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
อุปกิณณะ
หมายถึง[-ปะกินนะ] ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).
ว่าด้วย
หมายถึงบ. เกี่ยวกับ เช่น วารสารชุดนี้ว่าด้วยเรื่องวัฒนธรรม กฎหมายว่าด้วยลิขสิทธิ์.
เขมือบ
หมายถึง[ขะเหฺมือบ] ก. กลืนกินอย่างปลา, กินอย่างตะกละ.
ช้าง
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Elephas maximus ในวงศ์ Elephantidae ตัวสีเทา จมูกยื่นยาวเรียกว่า งวง ตัวผู้มีงายาวเรียก ช้างพลาย ถ้ามีงาสั้นเรียก ช้างสีดอ ตัวผู้เมื่อตกมันมีความดุร้ายมาก ตัวเมียเรียก ช้างพัง ส่วนใหญ่ไม่มีงาปรากฏให้เห็น แต่บางตัวมีงาสั้น ๆ ซึ่งเรียกว่า ขนาย โผล่ออกมา กินพืช อยู่รวมกันเป็นโขลง มีช้างพังอายุมากเป็นจ่าโขลง.
บุษป,บุษป-,บุษปะ
หมายถึง[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. (ส.).
ปรโลก
หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.
ปริวรรตกรรม
หมายถึง[ปะริวัดตะกำ] (แบบ) น. การหมุนเวียน.
ปสัยห,ปสัยห-,ปสัยหะ
หมายถึง[ปะไสหะ] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).
ปหาส
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).