ตัวกรองผลการค้นหา
ข้อมือขาว
หมายถึง(โบ) น. ข้อมือที่ไม่ได้สักบอกสังกัดทหาร.
ตานกแก้ว
หมายถึงน. อวัยวะส่วนที่เป็นปุ่มกลมที่ข้อมือทั้ง ๒ ข้าง.
บ้าหว่า
หมายถึง[-หฺว่า] น. เครื่องประดับข้อมืออย่างหนึ่ง. (ขุนช้างขุนแผน).
หมอบกราบ
หมายถึงก. หมอบแล้วน้อมศีรษะลงจดมือที่ประนมอยู่กับพื้น.
ด้าน
หมายถึงว. กระด้าง, ไม่นิ่ม, เช่น มือด้าน ข้อศอกด้าน; ไม่เป็นมัน, ไม่เป็นเงา, เช่น สีด้าน กระดาษด้าน; จุดไม่ติดหรือไม่ระเบิด เช่น ประทัดด้าน ชนวนด้าน ลูกระเบิดด้าน; โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้สึกเจ็บ, ไม่รู้สึกอาย, เช่น หน้าด้าน.
ฟายมือ
หมายถึงว. เต็มอุ้งมือ, เรียกของที่เต็มฝ่ามือที่ห่อเข้าว่า ฟายมือหนึ่ง. น. ชื่อมาตราตวง ๘ ฟายมือ เป็น ๑ ทะนาน.
ลูบไล้
หมายถึงก. ใช้มือลูบไปทั่ว ๆ เช่น เอามือลูบไล้ไปทั่วตัว, ทาบาง ๆ ให้ทั่ว เช่น ใช้ครีมลูบไล้ใบหน้า.
โอละพ่อ
หมายถึงว. กลับตรงกันข้าม อย่างกลับหน้ามือเป็นหลังมือ. น. คำขึ้นต้นที่พวกระเบ็งร้องและรำในการมหรสพของหลวงเช่นพระราชพิธีโสกันต์.
มันเสา
หมายถึงน. ชื่อมันชนิด Dioscorea alata L. ในวงศ์ Dioscoreaceae เถามีครีบ หัวมีขนาดและรูปร่างต่าง ๆ กัน ผิวเรียบ, มันจาวมะพร้าว ก็เรียก.
เฟื่อ
หมายถึง(โบ) ก. เกื้อกูล เช่น ช่วยเหนือเฟื่อกู้มัน. (จารึกสยาม).
ละเมียบ
หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ลำเมียบ ลำเลียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.
นข,นข-,นขะ
หมายถึง[นะขะ-] (แบบ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. (ป., ส.).