ตัวกรองผลการค้นหา
ขุน
หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่, หัวหน้า, บรรดาศักดิ์ข้าราชการรองจากหลวงลงมา เช่น ขุนวิจิตรมาตรา; เรียกหมากรุกตัวสำคัญที่สุด. ว. ใหญ่ เช่น ขุนเขา.
ประดู่แดง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Phyllocarpus septentrionalis J.D. Sm. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีแดงออกเป็นช่อใหญ่.
มะกอกฝรั่ง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Spondias cytherea Sonn. ในวงศ์ Anacardiaceae ผลใหญ่ เนื้อหนากรอบ กินดิบ ๆ ได้.
ฆานินทรีย์
หมายถึงน. จมูกซึ่งเป็นใหญ่ในการดมกลิ่น. (ป. ฆาน + อินฺทฺริย).
ใจเติบ
หมายถึงว. มีใจกว้างขวางเกินสมควร; มีใจอยากให้มากไว้หรือใหญ่โตไว้.
ชนินทร์
หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในหมู่ชน. (ส. ชน + อินฺทฺร).
ถวัลย์
หมายถึง[ถะหฺวัน] ก. ทรง, ครอง; เจริญ. ว. ใหญ่.
โป้
หมายถึงก. โว, พูดอวดดี, เช่น บ้านํ้าลายพูดโอ้ออกโป้ไป. (คาวี). ว. ใหญ่.
พลังเงียบ
หมายถึง(การเมือง) น. เสียงส่วนใหญ่ที่ไม่แสดงออก. (อ. silent majority).
ยุคเข็ญ
หมายถึงน. คราวที่มีความเดือดร้อนลำเค็ญอย่างใหญ่หลวง.
เล่าลือ
หมายถึงก. แพร่ข่าวกันแซ่ เช่น เขาเล่าลือกันว่าจะเกิดน้ำท่วมใหญ่.
อีส
หมายถึง[อีด] น. ผู้เป็นใหญ่. (ป.; ส. อีศ).