ตัวกรองผลการค้นหา
สวย
หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.
ความชอบ
หมายถึงน. คุณงามความดีที่ควรได้รับบำเหน็จรางวัล.
มาโนชญ์
หมายถึง[-โนด] ว. มโนชญ์, เป็นที่พอใจ, งาม. (ส.).
วัคคุ
หมายถึงว. ไพเราะ, เสนาะ; งาม. (ป.; ส. วลฺคุ).
โสภ
หมายถึง[โสพะ-] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).
โสภ-
นะแน่ง
หมายถึง(กลอน) ว. แน่งน้อย, ร่างน้อยงามกะทัดรัด.
แล่น
หมายถึงก. เคลื่อนไปด้วยเครื่องยนต์หรือแรงลมเป็นต้น เช่น รถยนต์แล่นเร็ว เรือใบแล่นช้า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สมองกำลังแล่น ความคิดไม่แล่น; เชื่อมถึงกัน เช่น นอกชานแล่นถึงกัน. น. ชื่อวัยของเด็กถัดจากวัยจูง เรียกว่า วัยแล่น.
เยื้อน
หมายถึงก. เอื้อนกล่าวออกมาโดยมีอาการแช่มช้างดงาม.
ประแพร่งประแพรว
หมายถึง[ปฺระแพฺร่งปฺระแพฺรว] ว. งามแพรวพราย.
ประอรประเอียง
หมายถึงว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.
รูปหล่อ
หมายถึงว. มีรูปงาม (มักใช้แก่ผู้ชาย).