ค้นเจอ 499 รายการ

สวย

หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.

ความชอบ

หมายถึงน. คุณงามความดีที่ควรได้รับบำเหน็จรางวัล.

มาโนชญ์

หมายถึง[-โนด] ว. มโนชญ์, เป็นที่พอใจ, งาม. (ส.).

วัคคุ

หมายถึงว. ไพเราะ, เสนาะ; งาม. (ป.; ส. วลฺคุ).

โสภ

หมายถึง[โสพะ-] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).

โสภ-

หมายถึง[โสพะ-] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).

นะแน่ง

หมายถึง(กลอน) ว. แน่งน้อย, ร่างน้อยงามกะทัดรัด.

แล่น

หมายถึงก. เคลื่อนไปด้วยเครื่องยนต์หรือแรงลมเป็นต้น เช่น รถยนต์แล่นเร็ว เรือใบแล่นช้า, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น สมองกำลังแล่น ความคิดไม่แล่น; เชื่อมถึงกัน เช่น นอกชานแล่นถึงกัน. น. ชื่อวัยของเด็กถัดจากวัยจูง เรียกว่า วัยแล่น.

เยื้อน

หมายถึงก. เอื้อนกล่าวออกมาโดยมีอาการแช่มช้างดงาม.

ประแพร่งประแพรว

หมายถึง[ปฺระแพฺร่งปฺระแพฺรว] ว. งามแพรวพราย.

ประอรประเอียง

หมายถึงว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.

รูปหล่อ

หมายถึงว. มีรูปงาม (มักใช้แก่ผู้ชาย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ