ตัวกรองผลการค้นหา
ขาว
หมายถึงน. สีชนิดหนึ่งเหมือนสำลี. ว. มีสีอย่างสำลี, โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน.
เขียวไข่กา
หมายถึงน. ชื่อชามสมัยก่อน สีเขียวปนครามอ่อน ๆ รูปก้นสอบ ปากผาย. ว. มีสีอย่างสีเขียวปนครามอ่อน ๆ.
เข้ม
หมายถึงว. แรงกล้า เช่น รสเข้ม เหล้าเข้ม; แก่, จัด, (มักใช้แก่สีและรส) เช่น สีเข้ม.
นิโลบล
หมายถึง[-บน] น. บัวขาบ. (ส. นีโลตฺปล); หินสีขาบ, แก้วมีค่าสีครามอ่อน. (ส. นีโลปล).
พญาไฟ
หมายถึงน. ชื่อนกขนาดเล็กในวงศ์ Campephagidae มีเสียงร้องไพเราะและสีสันสวยงาม ตัวผู้สีแดง ตัวเมียสีเหลือง บางชนิดเป็นสีเทาทั้งตัวผู้และตัวเมีย รวมกันอยู่เป็นฝูงตามยอดไม้ มีหลายชนิด เช่น พญาไฟสีกุหลาบ (Pericrocotus roseus) พญาไฟเล็กคอเทา (P. cinnamomeus) พญาไฟใหญ่ (P. flammeus) พญาไฟสีเทา (P. divaricatus).
กะดำกะด่าง
หมายถึงว. ดำ ๆ ด่าง ๆ, สีไม่เสมอกัน.
แก้วหิน
หมายถึงน. แร่เขี้ยวหนุมาน สีขาวใสหรือมัว.
บัณฑุกัมพล
หมายถึงน. ผ้าขนสัตว์สีเหลือง. (ป. ปณฺฑุกมฺพล).
บุ้งจีน
หมายถึงน. ชื่อผักบุ้งพันธุ์หนึ่ง ดอกสีขาว.
เพทาย
หมายถึงน. พลอยชนิดหนึ่ง สีแดงสลัว ๆ.
อินทีวร
หมายถึง[-วอน] น. ดอกบัวสีนํ้าเงิน. (ป., ส.).
กาววาว
หมายถึงว. แวววาว, ฉูดฉาด, บาดตา, (ใช้แก่สี).