ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าหลวงน้อย
หมายถึงน. คนใช้ของเจ้านาย.
ขาอ่อน
หมายถึงน. ส่วนหลังของขานับตั้งแต่โคนขาถึงขาพับ.
ขี้เกลื้อน
หมายถึงน. ชื่อโรคผิวหนังเกิดจากเชื้อรา Malassezia furfur ขึ้นเป็นดวงขาว ๆ อาจมีอาการคัน, เกลื้อน ก็ว่า.
ขี้ครอก
หมายถึงน. ลูกของขี้ข้า, ทาสโดยกำเนิด.
ขี้ลอก
หมายถึง(ปาก) น. ดินที่ลอกขึ้นมาจากท้องร่อง.
ขี้ใหม่หมาหอม
หมายถึง(ปาก) ก. เห่อของใหม่.
ขึ้นไม้ขึ้นมือ
หมายถึงก. ชี้หน้าในเวลาโกรธ เช่น มาขึ้นไม้ขึ้นมืออยู่หรบหรบ. (ขุนช้างขุนแผน).
ขื่อผี
หมายถึงน. ชื่อกำไลที่ทำด้วยเงินหรือทองเกลี้ยง ๆ หัวท้ายรีดเป็นลวด ทำเป็นห่วงสอดไขว้กันเพื่อรูดเข้าออกได้, กำไลคู่ผี ก็เรียก.
ขุ่นเคือง
หมายถึงก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า.
เขตอำนาจศาล
หมายถึง(กฎ) น. พื้นที่และประเภทคดีที่ศาลมีอำนาจพิจารณา.
เข็มซ่อนปลาย
หมายถึงน. เข็มสำหรับใช้กลัดเสื้อผ้า, เข็มกลัด ก็ว่า.
เขย่งเก็งกอย
หมายถึงก. กระโดดตีนเดียว. น. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง.