ค้นเจอ 261 รายการ

กะหล่ำ

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. ในวงศ์ Cruciferae มีหลายพันธุ์ เช่น กะหลํ่าปลี หรือ กะหลํ่าใบ (B. oleracea L. var. capitata L.) กะหลํ่าดอก หรือ กะหลํ่าต้น (B. oleracea L. var. botrytis L.) กะหลํ่าดาว หรือ กะหลํ่าหัวลำต้น [B. oleracea L. var. gemmifera (DC.) Thell.] และ กะหลํ่าปม (B. oleracea L. var. gongylodes L.).

กะแหะ

หมายถึงก. แหะ ๆ.

กะอูบ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผอบ เช่น จึงแก้เอาเสื้อและผ้าคาดศีรษะใส่ในกระอูบคำ. (ประชุมพงศ. ๑๐).

กะกร้าว

หมายถึง(กลอน) ว. มีเสียงอย่างขบฟันดังกร้วม ๆ, (โบ) เขียนเป็น กกร้าว ก็มี เช่น กเกรอกขบฟนนก็ดูร้าว กกร้าวขบฟนนกดูแรง. (ม. คำหลวง มหาราช).

กะเกณฑ์

หมายถึงก. บังคับ, กำหนดเป็นเชิงบังคับ.

กะแจะ

หมายถึงดู กระแจะ ๒.

กะชิง

หมายถึงดู กรรชิง.

กะชิง

หมายถึงดู กะพ้อ ๒.

กะชึ่กกะชั่ก

หมายถึงว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไปไม่สะดวก.

กะซ้าหอย

หมายถึงดู กะส้าหอย.

กะซี่

หมายถึงน. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้ เป็นหนี้เขาจนตาย.

กะดะ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สอย, กระทุ้ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ