ตัวกรองผลการค้นหา
โปเก
หมายถึง(ปาก) ว. เก่าแก่จนใช้การไม่ได้ดี. (จ.).
พอการ
หมายถึง(ปาก) ว. สมควรแก่งาน, บางทีใช้หมายความว่า มาก.
ตกแสก
หมายถึงว. ที่หวีแหวกกลางศีรษะ (ใช้แก่ผม).
ตาน
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งมักเป็นแก่เด็ก ๆ.
ตำตา
หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำหูตำตา ก็ว่า.
ทิ้งไพ่
หมายถึงก. ปล่อยไพ่ตัวที่ไม่ต้องการให้แก่มือล่าง.
น้ำไหลไฟดับ
หมายถึง(ปาก) ว. เร็วและคล่อง (ใช้แก่กริยาพูด).
ประนีประนอม
หมายถึงก. ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน, ปรองดองกัน, อะลุ้มอล่วยกัน.
ปรักหักพัง
หมายถึง[ปะหฺรัก-] ก. ชำรุด, ทรุดโทรม, (ใช้แก่สิ่งก่อสร้าง).
แผ่เผื่อ
หมายถึงก. เจือจาน, ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วยความโอบอ้อมอารี, เผื่อแผ่ ก็ว่า.
พรับ
หมายถึง[พฺรับ] (กลอน) ก. พริบ, ขยิบ, (ใช้แก่ตา).
สูนะ
หมายถึง(แบบ) ก. เกิด, เป็นขึ้น; บาน, ผลิ, (ใช้แก่ดอกไม้). (ส.).