ตัวกรองผลการค้นหา
เพลาะ
หมายถึงน. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้นว่า ผ้าเพลาะ.
ก้นอ้อย
หมายถึงน. เนื้อก้น ๒ ข้างตรงที่นั่งทับ.
โขลง
หมายถึง[โขฺลง] ว. มีกลิ่นเหม็นอย่างเนื้อเน่าที่ค้างหลายวัน, โขง ก็ว่า.
ไขกระดูก
หมายถึงน. เนื้อส่วนในของกระดูก บางแห่งเป็นที่สร้างเม็ดเลือดชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย.
เงินมุ่น
หมายถึงน. เงินแท่งชนิดหนึ่ง ถือว่าเป็นเงินเนื้อดี.
บ้องตัน
หมายถึงน. เนื้อสันที่อยู่ภายในโคนหางของจระเข้เป็นต้น.
เรียกขวัญ
หมายถึงก. เชิญขวัญให้มาอยู่กับเนื้อกับตัวโดยมีหมอขวัญทำพิธี.
สินี
หมายถึงน. นางผู้มีผิวเนื้อขาวงาม. (ส.).
ภังค,ภังค-,ภังคะ
หมายถึง[-คะ-] น. การแตก, การทำลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.
ใบเมี่ยง
หมายถึงน. เรียกผ้าสำหรับห่อศพเข้าโกศ.
พัตร
หมายถึงน. พัสตร์, ผ้า. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ).
อันตรวาสก
หมายถึง[-วาสก] น. ผ้าสบง. (ป.).