ค้นเจอ 1,183 รายการ

เพลาะ

หมายถึงน. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้นว่า ผ้าเพลาะ.

ก้นอ้อย

หมายถึงน. เนื้อก้น ๒ ข้างตรงที่นั่งทับ.

โขลง

หมายถึง[โขฺลง] ว. มีกลิ่นเหม็นอย่างเนื้อเน่าที่ค้างหลายวัน, โขง ก็ว่า.

ไขกระดูก

หมายถึงน. เนื้อส่วนในของกระดูก บางแห่งเป็นที่สร้างเม็ดเลือดชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย.

เงินมุ่น

หมายถึงน. เงินแท่งชนิดหนึ่ง ถือว่าเป็นเงินเนื้อดี.

บ้องตัน

หมายถึงน. เนื้อสันที่อยู่ภายในโคนหางของจระเข้เป็นต้น.

เรียกขวัญ

หมายถึงก. เชิญขวัญให้มาอยู่กับเนื้อกับตัวโดยมีหมอขวัญทำพิธี.

สินี

หมายถึงน. นางผู้มีผิวเนื้อขาวงาม. (ส.).

ภังค,ภังค-,ภังคะ

หมายถึง[-คะ-] น. การแตก, การทำลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.

ใบเมี่ยง

หมายถึงน. เรียกผ้าสำหรับห่อศพเข้าโกศ.

พัตร

หมายถึงน. พัสตร์, ผ้า. (ส. วสฺตฺร; ป. วตฺถ).

อันตรวาสก

หมายถึง[-วาสก] น. ผ้าสบง. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ