ตัวกรองผลการค้นหา
วัลลี
หมายถึงน. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส.).
ยิก,ยิก ๆ
หมายถึงว. อาการที่ทำติดต่อกันถี่ ๆ บ่อย ๆ เช่น ท้ายิกเลย เกาหัวยิก ๆ ชวนยิก ๆ, ขยิก ก็ใช้.
ขนอบ
หมายถึง[ขะหฺนอบ] น. ไม้ ๒ อันประกับเป็นขอบหรือกรอบของสิ่งของเพื่อให้แน่น เช่น ไม้ขนอบใบลาน.
สุมทุม
หมายถึงน. ที่ซึ่งมีต้นไม้หรือเถาวัลย์ปกคลุมให้ร่มครึ้ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ พุ่มไม้ เป็น สุมทุมพุ่มไม้.
กณิการ์
หมายถึงน. ไม้กรรณิการ์. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
ตกขุย
หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ด (ใช้แก่ไม้ไผ่).
ปุ
หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
แม่ฝา
หมายถึงน. ไม้กรอบประกับฝาเรือนฝากระดานทั้ง ๔ ด้าน.
หวือ
หมายถึงว. มีเสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงสะเก็ดไม้กระเด็นอย่างแรง.
กบทู
หมายถึงน. สันแห่งหลังคาเรือน, ไม้ข่มข้างกลอน.
คา
หมายถึงน. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้.
ถ่าน
หมายถึงน. ชื่อไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).