ค้นเจอ 682 รายการ

เสี่ยง

หมายถึงน. ส่วนย่อยที่แตกออกจากส่วนใหญ่ เช่น เขาทำแจกันตกแตกเป็นหลายเสี่ยง.

แน่,แน่,แน่นิ่ง

หมายถึงว. อาการที่ไม่ไหวติงไปชั่วระยะหนึ่งเพราะเป็นลมเป็นต้น, นิ่งแน่ ก็ว่า.

กรน

หมายถึง[กฺรน] ก. หายใจมีเสียงดังในลำคอขณะหลับ เหตุลิ้นตกจุกคอหอยหรือลิ้นตกจุกคอหอยและลิ้นไก่กับเพดานอ่อนสั่น.

บ้าเลือด

หมายถึงว. บันดาลโทสะอย่างไม่กลัวตายเมื่อถูกทำร้ายถึงเลือดตกยางออก.

โปดก

หมายถึง[-ดก] น. ลูกน้อย, ลูกสัตว์. (ป. โปตก).

มรสุม

หมายถึง[มอระสุม] น. คราว; คราวลม, คราวพายุ; ลมฝน; ชื่อพายุใหญ่ที่มีลมแรงและมีฝนตกหนัก, โดยปริยายหมายถึงความยุ่งยากเดือดร้อนที่เกิดในบางช่วงชีวิต เช่น มรสุมชีวิต. (เทียบอาหรับ mausim).

เปราะแประ

หมายถึง[-แปฺระ] ว. อาการที่ฝนตกมีเม็ดห่าง ๆ แต่เล็กน้อย, เปาะแปะ ก็ว่า.

เย็นชื่น

หมายถึงว. เย็นสบาย เช่น ฝนตกใหม่ ๆ อากาศเย็นชื่น.

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย.

มูลจิต

หมายถึง[มูนละ-] น. ชื่อยาแก้ลมซางชนิดหนึ่ง.

โบดก

หมายถึง[-ดก] (กลอน) น. ลูกน้อย, ลูกสัตว์. (ป. โปตก).

ตายโหง

หมายถึงก. ตายผิดธรรมดาโดยอาการร้าย เช่น ถูกฆ่าตาย ตกนํ้าตาย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ