ตัวกรองผลการค้นหา
กะตรุด
หมายถึง[-ตฺรุด] (กลอน) น. ตะกรุด เช่น พระกะตรุดเลศเลขลง เลิศแล้ว. (พยุหยาตรา), กะตุด ก็ใช้.
กะติงกะแตง
หมายถึงก. กุลีกุจอ เช่น พระชาลีก็ลีลาแล่นไปก่อน กะติงกะแตงต้อนรับ. (ม. กาพย์ กุมาร), กะตึงกะแตง ก็ใช้.
กะตุด
หมายถึง(ปาก) น. ตะกรุด, บางทีเรียก กะตรุด ก็มี.
กะตุมู
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นขมิ้นอ้อย. (ดู ขมิ้นอ้อย).
กะเตง
หมายถึงก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ.
กะเตงเรง
หมายถึงว. กะเตง ๆ.
กะแตว
หมายถึงว. ลักษณะที่ไปรบกวนบ่อย ๆ, หย่อย ๆ, เซ้าซี้.
กะถัว
หมายถึงน. นกกระตั้ว. (พจน. ๒๔๙๓).
กะทำ
หมายถึง(โบ) ก. กระทำ, ทำ.
กะทิขูด
หมายถึงดู สีกรุด.
กะทุน
หมายถึงน. ชื่อแมลงพวกแมลงปอ แมลงปอเข็ม และแมลงช้างตัวเต็มวัยซึ่งมีลักษณะคล้ายแมลงปอ แต่มีหนวดยาว, ในบางจังหวัดเช่น นครปฐม ราชบุรี สุพรรณบุรี สมุทรสาคร สมุทรสงคราม สมุทรปราการ เรียก กระทุน กระชุน หรือ ปะทุน.
กะเทยนางหมั่น
หมายถึงน. ชื่อลิ้นจี่พันธุ์หนึ่งที่เคยปลูกในกรุงเทพมหานคร.