ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้น้อย
หมายถึงน. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา.
ลปก
หมายถึง[ละปก] น. คนพูดบ่นเพ้อต่าง ๆ; คนพูดด้วยความอยากได้. (ป.).
เซซัง
หมายถึงว. อาการที่เดินซวนเซไปไม่ตรงเหมือนคนเจ็บหรือคนไร้ที่พึ่ง.
สามเมา
หมายถึง(ปาก) ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา.
อภัพบุคคล
หมายถึง[อะพับพะบุกคน] น. คนไม่สมควร. (ป. อภพฺพปุคฺคล).
มิตภาณี
หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).
ลูกสมุน
หมายถึง(ปาก) น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ.
เห็นแก่หน้า
หมายถึงก. ลำเอียงในบุคคล, มุ่งเฉพาะคน.
อันธพาล
หมายถึงน. คนเกะกะระราน. (ป.).
ขาตะเกียบ
หมายถึงน. ขาคนที่ลีบเล็ก.
งัวเงีย
หมายถึงก. อาการที่คนแรกตื่นยังง่วงอยู่.
ต้อนหมูเข้าเล้า
หมายถึง(สำ) ก. บังคับคนที่ไม่มีทางสู้.