ค้นเจอ 5,779 รายการ

ประดาก

หมายถึงน. ธงผืนผ้า. (ส. ปตาก; ป. ปฏาก).

ปัฏ

หมายถึง[ปัด] (แบบ) น. ผืนผ้า, แผ่นผ้า. (ป. ปฏ).

บาต

หมายถึงก. ตก, ตกไป, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น อสนีบาต = การตกแห่งสายฟ้า คือ ฟ้าผ่า, อุกกาบาต = การตกแห่งคบเพลิง คือ แสงสว่างที่ตกลงมาจากอากาศ. (ป. ปาต).

บาลี

หมายถึงน. ภาษาที่ใช้เป็นหลักในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท; คัมภีร์พระไตรปิฎก, พุทธพจน์, เรียกว่า พระบาลี. (ป., ส. ปาลิ).

ประชา

หมายถึงน. หมู่คน เช่น ปวงประชา. (ส.; ป. ปชา).

กูฏาคาร

หมายถึง(แบบ) น. เรือนยอด. (ป., ส.).

โกมุท

หมายถึงน. บัวแดง. (ป.).

คนธ์,คันธ์

หมายถึง(แบบ) น. กลิ่น. (ป. คนฺธ).

คูถ

หมายถึงน. ขี้. (ป., ส.).

ชีพิต

หมายถึงน. ความเป็นอยู่. (ป., ส. ชีวิต).

ฐิตะ

หมายถึง[ถิตะ] (แบบ) ก. ยืนอยู่, ตั้งอยู่แล้ว. (ป.).

ดัมพ์

หมายถึง(แบบ) น. ทองแดง. (ป. ตมฺพ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ