ตัวกรองผลการค้นหา
อติเรก,อติเรก-
หมายถึง[อะติเหฺรก, -เหฺรกกะ-] ว. อดิเรก. (ป., ส.).
เอกภักดิ์
หมายถึง[เอกกะ-] ว. จงรักต่อคนคนเดียว, ซื่อตรง.
อึกทึก
หมายถึง[อึกกะทึก] ว. เอ็ดอึง, อื้ออึง, ครึกโครม.
ภาณกะ
หมายถึง[พานะกะ] (แบบ) น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก. (ป.).
มฤตกะ
หมายถึง[มะรึตะกะ] น. ผู้ตาย, ซากศพ. (ส. มฺฤตก; ป. มตก).
สตกะ
หมายถึง[สะตะ-] น. หมวด ๑๐๐, จำนวนร้อย. (ป.).
โอกะ
หมายถึงน. นํ้า; ที่อยู่. (ป.).
เต
หมายถึง(แบบ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ คํ่า, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓, เตติงสติมสังวัจฉระ = ปี (แห่งรัชกาล) ที่ ๓๓. (ป.).
กระเสียร
หมายถึง[-เสียน] ว. คับแคบ, ลำบาก, ฝืดเคือง, ใช้เข้าคู่กับคำ กระเบียด เป็น กระเบียดกระเสียร. (ป. กสิร).
กะเผ่น
หมายถึง(กลอน) ว. เผ่น, ลอย, เช่น ชมบรรพตเสลาสูงกะเผ่น. (พงศ. เหนือ).
กะลา
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Etlingera elatior (Jack) R.M. Smith ในวงศ์ Zingiberaceae ต้นคล้ายข่า สูง ๓-๔ เมตร ช่อดอกคล้ายบัวตูมแต่กลีบแข็ง สีชมพูหรือแดง มีดอกเล็ก ๆ แน่นเป็นกระจุกอยู่ภายใน ก้านช่อดอกผุดขึ้นจากดินและยาวได้ถึง ๑ เมตร หน่อและดอกอ่อนใช้เป็นอาหาร, กาหลา ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก ปุดกะลา.
นาฏกะ
หมายถึง[นาตะกะ, นาดตะกะ] (แบบ) น. ผู้ฟ้อนรำ. (ป., ส.).