ตัวกรองผลการค้นหา
พลความ
หมายถึง[พนละ-] น. ข้อความที่ไม่ใช่ส่วนสำคัญของเรื่อง, ตรงข้ามกับ ใจความ.
พลศึกษา
หมายถึง[พะละ-] น. การศึกษาที่จะนำไปสู่ความเจริญงอกงามและพัฒนาการทางร่างกาย.
มัวแต่
หมายถึงว. อาการที่ทำติดพันอยู่ ไม่ละไปได้ เช่น มัวแต่พูด มัวแต่คิด, มัว ก็ว่า.
ลลิต
หมายถึง[ละ-] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. (ส.).
ศีลวัต
หมายถึง[สีละวัด] ว. มีศีล, มีความประพฤติดี. (ส.).
เสล-
หมายถึง[-ละ-] น. ภูเขา, หิน. ว. เต็มไปด้วยหิน. (ป.; ส. ไศล).
เหวย
หมายถึงว. คำที่ใช้ประกอบข้อความที่มีความหมายในเชิงถามหรือชักชวนเป็นต้น เช่น ใครเล่าเหวยจะไปกับพวกเราบ้าง มาละเหวยมาละวา.
ตาบอด
หมายถึงน. ตามืด, ตามองไม่เห็น, โดยปริยายหมายถึงหลงผิดไปชั่วคราวไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เพราะความรักเลยทำให้เขาตาบอดไปชั่วระยะหนึ่ง.
ทยอย
หมายถึง[ทะ-] ว. หย่อย ๆ กันไปไม่ขาดระยะ, อาการที่ไปหรือมาทีละน้อย.
ลปนะ
หมายถึง[ละปะนะ] น. การพูด, การบ่นพึมพำ; ปาก. (ป., ส.).
ศัลยแพทย์
หมายถึง[สันละยะแพด] น. แพทย์ทางการผ่าตัด.
อกุศลมูล
หมายถึง[อะกุสนละมูน] น. รากเหง้าแห่งความชั่ว มี ๓ อย่าง คือ โลภะ โทสะ โมหะ.