ค้นเจอ 856 รายการ

เครือ

หมายถึง[เคฺรือ] ว. ลักษณะของเสียงที่สั่นพร่าไม่แจ่มใส เรียกว่า เสียงเครือ.

ฟูดฟาด

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหายใจแรง ๆ เวลาเหนื่อยมาก ๆ, ฟืดฟาด ก็ว่า.

กระแสเสียง

หมายถึงน. เสียงที่แล่นไป, นํ้าเสียง.

กิก,กิ๊ก

หมายถึงว. เสียงของแข็งกระทบกัน.

ขึ้นหน้าขึ้นตา

หมายถึงก. มีชื่อเสียง, เด่น.

อัดแผ่นเสียง

หมายถึงก. บันทึกเสียงลงในแผ่นเสียง.

รพ,รพะ,รพา

หมายถึง[รบ, ระพะ, ระพา] น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. (ป., ส. รว).

กร้วม

หมายถึงว. เสียงเคี้ยวสิ่งของที่เปราะให้แตก หรือเสียงของแข็งกระทบกันอย่างแรง.

เป๊าะ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหักนิ้วหรือกิ่งไม้เล็ก ๆ หัก.

กะหนอกะแหน

หมายถึง[-หฺนอ-แหฺน] ว. เสียงพูดอย่างน่าเอ็นดูเหมือนเสียงเด็กพูด.

โครม

หมายถึง[โคฺรม] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงคนหรือของหนัก ๆ ล้มหรือตกเป็นต้น.

จ้อกแจ้ก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, เสียงของคนมาก ๆ ที่ต่างคนต่างพูดกันจนฟังไม่ได้ศัพท์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ