ตัวกรองผลการค้นหา
บ่ายเบี่ยง
หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป (มักใช้แก่กริยาพูด), เบี่ยงบ่าย ก็ว่า.
ประยงค์
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Aglaia odorata Lour. ในวงศ์ Meliaceae ดอกกลมเล็ก ๆ สีเหลือง ลักษณะคล้ายไข่ปลาดุก ออกเป็นช่อตามง่ามใบ กลิ่นหอม. (ส. ปฺริยงฺคุ; ป. ปิยงฺคุ).
เป็นปากเป็นเสียงกัน
หมายถึงก. ทะเลาะกัน.
เปรียง
หมายถึง[เปฺรียง] น. นมส้มผสมนํ้าแล้วเจียวให้แตกมัน จัดเป็นโครสอย่างหนึ่งในจำนวน ๕ อย่าง.
หมายถึง[เปฺรียง] น. นํ้ามัน โดยเฉพาะใช้สำหรับนํ้ามันไขข้อของวัว. (ข. เปฺรง).
พรวงเพรียง
หมายถึง[พฺรวงเพฺรียง] ก. พูดยกยอ.
พร้อมเพรียง
หมายถึงว. ครบถ้วน, ร่วมใจกัน, เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เช่น ช่วยกันทำงานอย่างพร้อมเพรียง.
พอฟัด,พอฟัดพอเหวี่ยง
หมายถึงก. พอสู้กันได้ เช่น เขามีฝีมือพอฟัดพอเหวี่ยงกัน, พอวัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.
พะเนียง
หมายถึงดู เนียง ๒.
เพรียง
หมายถึง[เพฺรียง] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ในวงศ์ Teredinidae ลำตัวยาวอ่อนนุ่ม เปลือกเล็กมากคลุมเฉพาะด้านหัว เจาะกินเนื้อไม้ มีหลายชนิด เช่น ชนิด Lyrodus pedicellatus.
เพลี่ยงพล้ำ
หมายถึงก. พลั้งพลาด, ผิดพลาด, เสียที.
เพียงนี้
หมายถึงว. เท่านี้.