ค้นเจอ 287 รายการ

อาหาร

หมายถึงน. ของกิน, เครื่องคํ้าจุนชีวิต, เครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต, เช่น อาหารเช้า อาหารปลา อาหารนก; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น อาหารตา อาหารใจ. (ป., ส.).

อาหุดี

หมายถึงน. การเซ่นสรวง. (ส. อาหุติ).

อารัณย์

หมายถึงว. อยู่ในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺ; ส. อารณฺย).

อาศิรพาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาศิรวาท

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

อาการ,อาการ-

หมายถึง[อากาน, อาการะ-] น. ความเป็นอยู่, ความเป็นไป, สภาพ, เช่น อาการไข้; กิริยาท่าทาง เช่น อาการพิรุธ; ลักษณะเดียวกัน เช่น โดยอาการนั้น; ส่วนของร่างกายซึ่งนิยมว่ามี ๓๒ อย่าง เรียกว่า อาการ ๓๒ มี ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นต้น. (ป., ส.).

อาคันตุกวัตร

หมายถึงน. มรรยาทที่จะต้องประพฤติต่อแขกผู้มาหา. (ส.; ป. อาคนฺตุกวตฺต).

อางขนาง

หมายถึง[-ขะหฺนาง] ก. อาย, ขวยเขิน. (ข.).

อาจ

หมายถึงว. กล้า ในคำว่า อาจหาญ; สามารถ เช่น เรื่องยาก ๆ อย่างนี้เขาทำได้ ผมไม่อาจทำได้อย่างเขา; เป็นคำช่วยกริยาบอกความคาดคะเน เช่น พรุ่งนี้เขาอาจมาประชุมได้ หรือใช้แสดงว่าสิ่งหนึ่งใช้แทนอีกสิ่งหนึ่งได้ เช่น เมื่อไม่มีกะทิก็อาจใช้นมสดได้.

อาจริย,อาจริย-

หมายถึง[-จะริยะ-] (แบบ) น. อาจารย์. (ป., ส. อาจารฺย).

อาจาร,อาจาร-

หมายถึง[-จาน, -จาระ-] น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา, มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. (ป., ส.).

อาจารี

หมายถึงน. ผู้มีจรรยา, ผู้ทำตามคติแบบแผน. (ส. อาจารินฺ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ