ตัวกรองผลการค้นหา
ย่อเก็จ
หมายถึงก. ทำเก็จให้ลึกเข้าไปในฝาผนัง กำแพง ฐาน หรือเชิงกลอน, คู่กับ ยกเก็จ.
คุยหประเทศ
หมายถึง(ราชา) น. อวัยวะที่ลับ ใช้ว่า พระคุยหฐาน. (ป. คุยฺห + ฐาน; ป. คุยฺห + ส. ปฺรเทศ).
เป็นหลักเป็นฐาน
หมายถึงว. มีฐานะมั่นคง เช่น เขาตั้งตัวเป็นหลักเป็นฐานแล้ว.
ราชฐาน
หมายถึงน. ที่อยู่ประจำของพระเจ้าแผ่นดิน ใช้ว่า พระราชฐาน เช่น เขตพระราชฐาน แปรพระราชฐาน.
แปรพระราชฐาน
หมายถึง[-พฺระราดชะถาน] (ราชา) ก. เปลี่ยนสถานที่ประทับไปอยู่ที่อื่นเป็นการชั่วคราว.
ลงหลักปักฐาน
หมายถึง(สำ) ก. ตั้งที่อยู่ทำมาหากินเป็นหลักแหล่ง.
ฝังรกฝังราก,ฝังรกราก
หมายถึงก. ตั้งถิ่นฐานประจำ.
เป็นเนื้อเป็นตัว
หมายถึงว. เป็นหลักเป็นฐาน, สามารถตั้งหลักฐานขึ้นมาได้.
ท้องไม้
หมายถึงน. ส่วนกลางของฐานที่เป็นหน้าเรียบ.
ฐานเชิงบาตร
หมายถึงน. ฐานรูปเชิงบัวหน้ากระดาน.
ฐานเขียง
หมายถึงน. ฐานรองชั้นล่างสำหรับรองฐานอื่น มีหน้ากระดานและลวดท้องไม้.
เชิงตะกอน
หมายถึงน. ฐานที่ทำขึ้นสำหรับเผาศพ.