ตัวกรองผลการค้นหา
ภระ
หมายถึงก. เลี้ยงดู, คํ้าจุน. (ป.).
ประติ,ประติ-
หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).
นิระ
หมายถึง(แบบ) น. นํ้า. (ป., ส. นีร).
ประตาป
หมายถึงน. ประดาป.
ประโปรย
หมายถึง[-โปฺรย] ก. ทำน้ำให้กระจายเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ประโปรยน้ำจากพระสุหร่าย.
ทบท่าว
หมายถึงก. ทรุดลง, ล้มลง, เช่น เอนพระองค์ลงทบ ท่าวดิ้น. (ตะเลงพ่าย).
ประไหมสุหรี
หมายถึงน. ตำแหน่งพระมเหสีที่ ๑ หรืออัครมเหสีของกษัตริย์ชวาในวงศ์อสัญแดหวา.
ปรม,ปรม-
หมายถึง[ปะระมะ-, ปอระมะ-] ว. อย่างยิ่ง (ใช้นำหน้าคำอื่นโดยมาก). (ป.).
ชาระ
หมายถึง(แบบ) น. ชายชู้, ชายที่รัก. (ป., ส.).
สมีระ
หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).
ประสิทธิ,ประสิทธิ-,ประสิทธิ์
หมายถึง[ปฺระสิดทิ-, ปฺระสิด] น. ความสำเร็จ. ก. ทำให้สำเร็จ. (ส. ปฺรสิทฺธิ).
พัชระ
หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).