ตัวกรองผลการค้นหา
จัตตาฬีสะ
หมายถึง(แบบ) ว. สี่สิบ. (ป.).
จตุบท
หมายถึงน. สัตว์สี่เท้า. (ป.).
ตกลูก
หมายถึงก. ออกลูก (ใช้แก่สัตว์สี่เท้า).
ทวิบถ
หมายถึงน. สถานที่ที่ทางทั้ง ๒ ตัดผ่านกัน, สี่แยก. (ส.).
ค่าว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กลอนหรือกวีนิพนธ์แบบหนึ่ง มักใช้แต่งรำพันความรักหรือแต่งเป็นเรื่อง เช่น ค่าวเรื่องจำปาสี่ต้น หมายถึง คำกลอนเรื่องจำปาสี่ต้น.
ตะแลงแกง
หมายถึงน. ทางสี่แพร่ง, ต่อมาเลือนไปหมายถึงที่สำหรับฆ่านักโทษในสมัยโบราณ.
ชุมพา
หมายถึงน. ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง ขนยาวคล้ายขนแกะ. (พจน. ๒๔๙๓).
จุทสะ
หมายถึง[จุดทะสะ] (แบบ) ว. สิบสี่. (ป. จุทฺทส; ส. จตุรทศ).
กำไร
หมายถึงน. ผลที่ได้เกินต้นทุน. ว. ยิ่ง, เกิน, เช่น ทรงบำเพ็ญบารมีสี่อสงไขยกำไรแสนมหากัป.
ห้า
หมายถึงน. จำนวนสี่บวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๕ ตกในราวเดือนเมษายน.
สวาบ
หมายถึง[สะหฺวาบ] น. ส่วนกายของคนและสัตว์สี่เท้า อยู่ระหว่างชายโครงกับสันกระดูกตะโพก เป็นส่วนที่ไม่มีกระดูก.
นนทลี
หมายถึง[นนทะลี] น. แม่ เช่น สี่ไทธิเบศร์วรดิลก ชนกแลนนทลี. (สมุทรโฆษ).