ตัวกรองผลการค้นหา
เต่า
หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๙, เขียนเป็น เต้า ก็มี.
เต่ากินผักบุ้ง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
เต่าบ้า
หมายถึงน. ชื่อด้วงปีกแข็งหลายชนิดในวงศ์ Meloidae ลำตัวและปีกยาว ปีกมีลักษณะอ่อนและบางกว่าด้วงปีกแข็งทั่ว ๆ ไป ลำตัวและปีกมักจะมีนํ้ามันเยิ้มออกมา ซึ่งมีสารแคนทาริดินปนอยู่ เมื่อกินเข้าไปจะมีอาการเกร็งและดิ้นเหมือนคนบ้า อาจถึงตายได้ ชนิดที่พบทั่วไปอาศัยอยู่ตามต้นกระเจี๊ยบแดง ปอแก้ว และถั่ว ได้แก่ ชนิด Mylabris phalerata และชนิด M. pustulata, แมงไฟเดือนห้า ก็เรียก.
เต่าร้าง
หมายถึงน. ชื่อปาล์ม ๒ ชนิดในสกุล Caryota วงศ์ Palmae คือ ชนิด C. mitis Lour. ต้นเป็นกอและชนิด C. urens L. ต้นคล้ายหมาก ผลเป็นทะลาย, เต่ารั้ง หรือ หมากคัน ก็เรียก.
เต่าหับ
หมายถึงน. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Cuora amboinensis ในวงศ์ Emydidae อาศัยอยู่บนบกที่มีความชื้นมากกว่าอยู่ในนํ้า กระดองหลังโค้งนูนมาก กระดองท้องเป็นบานพับแบ่งออกเป็น ๒ ตอน และสามารถหับปิดได้.
หมายถึงน. แผ่นผ้าสำหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก ๆ, เอี๊ยม ก็ว่า.
เต่าดำ
หมายถึงน. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Siebenrockiella crassicollis ในวงศ์ Emydidae อาศัยตามโคลนเลนใต้นํ้า กระดองหลังสีดำกว่าเต่าชนิดอื่น ๆ หัวดำมีแต้มขาวที่ขมับ, ดำแก้มขาว ก็เรียก.
เต่าหวาย
หมายถึงน. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Heosemys grandis ในวงศ์ Emydidae กระดองสีนํ้าตาลแดง หัวมีลายสีส้ม อาศัยอยู่ตามบึงและแม่นํ้าลำคลอง ปัจจุบันพบได้ยากในถิ่นธรรมชาติ.
เต่าเลือน
หมายถึงน. ชื่อยันต์ชนิดหนึ่งทำเป็นรูปเต่า เพื่อทำให้คนหลงเลือน.