ตัวกรองผลการค้นหา
ละ
หมายถึงว. คำใช้ประกอบหน้าคำ ก็ เป็น ละก็ เพื่อเน้นความให้กระชับขึ้น เช่น เด็กละก็ซนอย่างนี้.
ถเมินไพร
หมายถึงน. พรานป่า.
สารัตถ
หมายถึง[สารัดถะ-] น. เนื้อหาหลัก, ใจความสำคัญ, ความคิดสำคัญของเรื่อง.
สกรรถ
หมายถึง[สะกัด] น. เรียกคำที่เพิ่มเข้าข้างหลังคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้ว มีความหมายคงเดิม หรือหมายถึงพวกหรือหมู่ ว่า คำสกรรถ เช่น อากร (ในคำเช่น นรากร ประชากร) อาการ (ในคำเช่น คมนาการ ทัศนาการ) ชาติ (ในคำเช่น มนุษยชาติ ติณชาติ) ประเทศ (ในคำเช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ).
สารัตถ-
ถเมินเชิง
หมายถึงน. พลเดินเท้า.
หัตถศาสตร์
หมายถึงน. วิชาเกี่ยวกับการทำนายจากเส้นลายมือ.
คำสกรรถ
หมายถึงดู สกรรถ.
สันถว,สันถว-,สันถวะ
หมายถึง[สันถะวะ-] น. การนิยมชมชอบกัน, การสรรเสริญซึ่งกันและกัน; ความคุ้นเคย, ความสนิทสนมกัน. (ป.; ส. สํสฺตว).
สาหัตถ,สาหัตถ-,สาหัตถิก,สาหัตถิก-
หมายถึง[-ถะ-, -ถิกะ-] ว. ที่ทำด้วยมือของตนเอง. (ป.).
มละ
หมายถึง[มะละ] ก. ละ, ทิ้ง.
เปศละ
หมายถึง[เปสะละ] ว. ซึ่งประดับตกแต่งโดยฝีมือช่าง; งาม, สวย, น่ารัก, น่าชอบใจ, อ่อน, น่วม, ละมุนละม่อม; เก่ง, ชำนาญ, เชี่ยวชาญ, มีเล่ห์กล, มีอุบาย. (ส.).