ตัวกรองผลการค้นหา
ภระ
หมายถึงก. เลี้ยงดู, คํ้าจุน. (ป.).
ชาระ
หมายถึง(แบบ) น. ชายชู้, ชายที่รัก. (ป., ส.).
ติระ
หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).
ประ
หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.
สมีระ
หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).
นิร,นิร-
หมายถึง[-ระ-] ว. คำประกอบหน้าคำอื่น แปลว่า ไม่, ไม่มี, ออก.
นิรทุกข์
หมายถึง[-ระ-] ว. ไม่มีทุกข์.
นิรเทศ
หมายถึง[-ระ-] (กลอน) ก. เนรเทศ, ขับไล่ออกจากที่เดิม. (ส. นิรฺ + เทศ).
ร
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร ตัวหลังเป็นตัวสะกด เช่น กรรไตร (กันไตฺร) ยรรยง (ยันยง) และเมื่อสะกดพยัญชนะที่ไม่มีสระอื่นเกาะต้องอ่านเหมือนมีสระ ออ อยู่ด้วย เช่น กร (กอน) กุญชร (กุนชอน), ถ้าตามพยัญชนะอื่น แต่มิได้ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดและมีคำอื่นตาม พยัญชนะที่อยู่หน้าตัว ร มักออกเสียง ออ และตัว ร ออกเสียง อะ เช่น จรลี (จอ-ระ-ลี) หรดี (หอ-ระ-ดี).
โอร,โอร-
หมายถึง[-ระ-] ว. ตํ่า, ใต้; รอง; หลัง; ฝั่งนี้. (ป.; ส. อวร).
สุร-
หมายถึง[-ระ-] น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป. สูร; ส. ศูร).
จิร,จิร-
หมายถึง[-ระ-] ว. นาน, ช้า. (ป., ส.).