ตัวกรองผลการค้นหา
เถ้า
หมายถึงว. แก่, มีอายุมาก, โดยมากใช้ เฒ่า.
แก่
หมายถึงว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน; โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือ ยิ่งไปในทางนั้น เช่น แก่สังคม แก่วิชา แก่เหล้า แก่เล่น แก่ไฟ.
คราว
หมายถึง[คฺราว] ว. เรียกแมวตัวผู้ แก่ รูปร่างใหญ่ หน้าตาดุน่ากลัว และมีหนวดยาว ว่า แมวคราว.
ชีระ
หมายถึง(แบบ) ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชำรุด. (ป.).
พฤฒ,พฤฒา
หมายถึง[พฺรึด, พฺรึดทา] ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า, พฤทธ์ ก็ว่า. (ส.).
เข้ม
หมายถึงว. แรงกล้า เช่น รสเข้ม เหล้าเข้ม; แก่, จัด, (มักใช้แก่สีและรส) เช่น สีเข้ม.
ชิณณะ
หมายถึงว. แก่, เก่า, ครํ่าคร่า. (ป.).
หน้าแก่
หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.
ถึงแก่มรณกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงแก่กรรม หรือ ถึงมรณกรรม ก็ว่า.
หง่อม
หมายถึง[หฺง่อม] ว. แก่มาก ในคำว่า แก่หง่อม.
มะพร้าวห้าว
หมายถึงน. ผลมะพร้าวที่แก่จัด.
หมากสง
หมายถึงน. หมากที่แก่จัด.