ตัวกรองผลการค้นหา
นิติบัญญัติ
หมายถึง(กฎ) น. การบัญญัติกฎหมาย.
เนติ
หมายถึง[เน-ติ] (แบบ) น. นิติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, กฎหมาย, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนำ, อุบายอันดี. (ป., ส. นีติ).
บัญญัติ
หมายถึง[บันหฺยัด] น. ข้อความที่ตราหรือกำหนดขึ้นไว้เป็นข้อบังคับ เป็นหลักเกณฑ์ หรือเป็นกฎหมาย เช่น พระราชบัญญัติ พุทธบัญญัติ บัญญัติ ๑๐ ประการ. ก. ตราหรือกำหนดขึ้นไว้เป็นข้อบังคับ เป็นหลักเกณฑ์ หรือเป็นกฎหมาย เช่น บัญญัติศัพท์ บัญญัติกฎหมาย. (ป. ปญฺตฺติ).
บุคคลนิติสมมติ
หมายถึง[บุกคนนิติสมมด] (กฎ; เลิก) น. นิติบุคคล.
ปรกติ
หมายถึง[ปฺรกกะติ] ว. ธรรมดา เช่น ตามปรกติ, เป็นไปตามเคย เช่น เหตุการณ์ปรกติ, ไม่แปลกไปจากธรรมดา เช่น อาการปรกติ, ปกติ ก็ว่า. (ส. ปฺรกฺฤติ; ป. ปกติ).
ปริยัติ
หมายถึง[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. (ป. ปริยตฺติ).
ปรีติ
หมายถึง[ปฺรี-] น. ปีติ, ความปลาบปลื้มใจ, ความอิ่มใจ. (ส.; ป. ปีติ).
พิทักษ์สันติ
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ภิตติ
หมายถึงน. ฝาเรือน, กำแพง. (ป., ส.).
ภินชาติ
หมายถึงว. ต่างชาติ, ต่างชาติชั้น. (ป., ส. ภินฺนชาติ).
ภีรุกชาติ
หมายถึง[พีรุกะชาด] ว. ขี้ขลาด. (ป.).
มนทกานติ
หมายถึงน. “ผู้มีรัศมีอ่อน” คือ ดวงเดือน. (ส.).