ค้นเจอ 905 รายการ

บทพากย์

หมายถึงน. คำกล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อเวลาแสดงโขนหรือหนังใหญ่เป็นต้น.

บทมาลย์

หมายถึง[บดทะ-] (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.

บทวเรศ

หมายถึง[บดทะวะเรด] (แบบ) น. เท้า เช่น ถวายทศนัขประณตบทวเรศราชชนนี. (ม. ร่ายยาว ฉกษัตริย์).

บ่นถึง

หมายถึงก. กล่าวถึงบ่อย ๆ.

บนบาน

หมายถึงก. ขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยโดยให้คำมั่นว่าจะให้สิ่งของตอบแทนหรือทำตามที่ให้สัญญาไว้เมื่อเป็นผลสำเร็จ, บน ก็ว่า.

บพิธ

หมายถึง[บอพิด] ก. แต่ง, สร้าง. (ป. ป + วิ + ธา).

บ่มผิว

หมายถึงก. ทำให้ผิวงามด้วยการอยู่ในที่ซึ่งไม่ถูกแดดถูกลมจนเกินไป.

บ่มหนอง

หมายถึงก. ทำให้ฝีกลัดหนองเต็มที่เพื่อบ่งได้ง่าย.

บรทารกรรม

หมายถึง[-ทาระ-] (แบบ) น. การประพฤติผิดในเมียเขา. (ส.).

บรรณานุกรม

หมายถึง[บันนานุกฺรม] น. บัญชีรายชื่อหนังสือที่ใช้ประกอบการค้นคว้า, บัญชีรายชื่อหนังสือในหัวข้อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ยุคใดยุคหนึ่ง หรือของผู้เขียนคนใดคนหนึ่ง มักจะมีรายละเอียดหรือบทวิจารณ์สั้น ๆ ประกอบ.

บรรดาศักดิ์

หมายถึง[บันดา-] น. ฐานันดรศักดิ์ที่พระราชทานแก่ข้าราชการหรือบุคคลทั่วไป แบ่งออกเป็น เจ้าพระยา พระยา พระ หลวง ขุน หมื่น พัน และทนาย โดยมีราชทินนามต่อท้าย เช่น เจ้าพระยายมราช พระยาพลเทพ.

บรรทัดฐาน

หมายถึงน. แบบแผนสำหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ; เหตุที่ตั้งเป็นเครื่องถึง, เหตุอันใกล้ที่สุด; ปทัสถาน หรือ ปทัฏฐาน ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ