ตัวกรองผลการค้นหา
ผูกขาด
หมายถึงก. สงวนสิทธิไว้แต่ผู้เดียว.
ทวิชชาติ
หมายถึงน. ผู้เกิด ๒ ครั้ง, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป., ส.).
มิคชาติ
หมายถึงน. เนื้อ, หมู่เนื้อ.
มฤคชาติ
ระลึกชาติ
หมายถึงก. ระลึกถึงความเป็นไปในชาติก่อน.
กระวีชาติ
หมายถึงน. หมู่กวี, พวกกวี, เช่น เสดจ์ในพระที่นั่งพลับพลาทองโดยอุตราภิมุขพร้อมด้วยหมู่มาตยามนตรีกระวีชาติราชปะโรหิตาจารย์เฝ้าพระบาท. (สามดวง), เขียนเป็น กระวีชาต หรือ กระวิชาติ ก็มี เช่น พระองค์ทรงพระกรุณาเพื่อจะมิให้มุกขมนตรีกระวีชาตแลราษฎรล่วงเกินพระราชอาญา, พร้อมด้วยหมู่มุกขมาตยามนตรีกระวิชาติราชสุริยวงษพงษพฤฒาโหราจารยเฝ้าเบื้องบาทบงกชมาศ. (สามดวง).
สิ้นชาติ
หมายถึงก. เสียเอกราช เช่น ถ้าโกงกินกันมาก ๆ วันหนึ่งจะต้องสิ้นชาติอย่างแน่นอน; โดยปริยายหมายความว่า ตัดความสัมพันธ์, ตัดไมตรี, เช่น สิ้นชาติขาดกันจนวันตาย.
รู้เช่นเห็นชาติ
หมายถึง(สำ) ก. รู้กำพืด, รู้นิสัยสันดาน, เช่น เขาชอบหักหลังคนอื่น เพื่อน ๆ รู้เช่นเห็นชาติมานานแล้ว.
สร้างชาติ
หมายถึงก. ทำให้ชาติมีความเป็นปึกแผ่นมั่นคง.
สุขุมาลชาติ
หมายถึง[สุขุมานละชาด] ว. มีตระกูลผู้ดี, มีตระกูลสูง, โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะอย่างผู้ดี เช่น เขาเป็นคนสุขุมาลชาติ กิริยามารยาทเรียบร้อย.
พนาลัย
หมายถึงน. การอยู่ป่า, ที่อยู่ในป่า. (ส. วนาลย).
ป่าดง
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.