ตัวกรองผลการค้นหา
แพร่ง
หมายถึง[แพฺร่ง] น. ทางแยกทางบก. ก. แตกออก, แยกออก.
แปรธาตุ
หมายถึงก. ทำให้ธาตุหนึ่งกลายเป็นอีกธาตุหนึ่ง. น. แปรรูป, แจงรูป.
วาโยธาตุ
หมายถึงน. ธาตุลม เป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม. (ป.).
ผลูแบก
หมายถึงน. ทางแยก. (ข.).
ปลีกตัว
หมายถึงก. แยกตัวออกมา.
ปุ๋ย
หมายถึงน. สิ่งที่ใส่ลงไปในดินหรือให้ธาตุอาหารพืชหนึ่งหรือหลายธาตุ.
แพรก
หมายถึง[แพฺรก] น. ทางแยกของลำนํ้า. ก. แตก, แยก.
ออกไซด์
หมายถึงน. สารประกอบที่มีองค์ประกอบเป็นธาตุออกซิเจนกับธาตุอื่น. (อ. oxide).
ปุ๋ยเคมี
หมายถึงน. ปุ๋ยที่ผลิตขึ้นโดยกระบวนการทางเคมีให้มีธาตุอาหารหลักเพียงธาตุเดียวหรือหลายธาตุ; (ปาก) ปุ๋ยวิทยาศาสตร์.
เตโชธาตุ
หมายถึงน. ธาตุไฟ. (ป.).
ชุมทางรถไฟ
หมายถึงน. สถานีที่รวมทางแยกรถไฟ.
แยกแย้ง
หมายถึงก. แยกไปคนละทาง, ไม่ลงรอยกัน.