ตัวกรองผลการค้นหา
ศาสนบุคคล
หมายถึงน. นักบวชในศาสนา เช่น ภิกษุสามเณรเป็นศาสนบุคคลของพระพุทธศาสนา.
ถือบวช
หมายถึงก. ประพฤติพรตตามลัทธิศาสนา.
พุทธมณฑล
หมายถึงเขตแดนที่เกี่ยวเนื่องกับศาสนาพุทธ
คริสต์ศาสนิกชน
หมายถึงน. ผู้ที่นับถือคริสต์ศาสนา.
ปุราณะ
หมายถึงน. ชื่อคัมภีร์ในศาสนาฮินดู.
ธรรมจาคะ
หมายถึงน. การละธรรม, การละเมิดศาสนา, การทิ้งศาสนา. (ส. ธรฺม + ป. จาค).
สืบศาสนา
หมายถึงก. ต่ออายุพระศาสนาให้ยั่งยืนสืบไป.
ศาสนธรรม
หมายถึงน. คำสั่งสอนในศาสนา เช่น ศาสนิกชนควรปฏิบัติตามศาสนธรรมในศาสนาของตน.
ศาสนิกชน
หมายถึงน. บุคคลที่นับถือศาสนา เช่น ศาสนิกชนของพระพุทธศาสนา เรียกว่า พุทธศาสนิกชน ศาสนิกชนของคริสต์ศาสนา เรียกว่า คริสต์ศาสนิกชน.
ศาสนกิจ
หมายถึงน. งานทางศาสนาที่ภิกษุสามเณรเป็นต้นปฏิบัติ เช่น การทำวัตรสวดมนต์และการเผยแผ่ศาสนาเป็นศาสนกิจของสงฆ์.
เต๋า
หมายถึงน. ชื่อศาสนาสำคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อ เล่าจื๊อ หรือ เหลาจื่อ, เต้า ก็ว่า. (จ.).
อิสลาม
หมายถึงน. ศาสนาที่สำคัญศาสนาหนึ่งของโลก มีศาสดาชื่อมุฮัมมัด นับถือพระเจ้าองค์เดียวคืออัลลอฮ์ มีคัมภีร์อัลกุรอานเป็นหลัก ไม่มีนักบวช, เรียกผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามว่า มุสลิม.