ค้นเจอ 47 รายการ

บ้านรับรอง

หมายถึงน. บ้านที่สร้างไว้สำหรับรับรองแขก.

กลึงค์

หมายถึง[กะลึง] น. แขกกลิงค์. (ดู กลิงค์).

ปฏิสันถาร

หมายถึงน. การทักทายปราศรัยแขกผู้มาหา (มักใช้แก่ผู้น้อย); การต้อนรับแขก. (ป. ปฏิสนฺถาร).

อาคันตุก,อาคันตุก-,อาคันตุกะ

หมายถึง[อาคันตุกะ-] น. แขกผู้มาหา. (ป., ส.).

ปาหุไณยบุคคล

หมายถึงน. คนผู้ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป.).

ปาหุไณย,ปาหุไณย-

หมายถึง[-ไนยะ-] (แบบ) ว. ที่ควรได้รับของต้อนรับแขก. (ป. ปาหุเณยฺย).

กลอง

หมายถึง[กฺลอง] น. ชื่อเพลงชนิดหนึ่งเป็นเพลงแขก ใช้ปี่ชวาและกลองแขก ทำนองเล่นกระบี่กระบอง ที่เรียกว่า สะระหม่า, ทำตอนที่เล่นกีฬาท่าต่าง ๆ มีรำดาบ รำง้าว เป็นต้น เรียกว่า เพลงกลองแขก ก็ได้, อีกอย่างหนึ่งเมื่อรำเป็นท่ามลายู ซึ่งเรียกว่า สะระหม่าแขก ใช้เพลง เรียกว่า กลองมลายู เครื่องและทำนองอย่างเดียวกับเพลงกลองแขก แต่ในตอนนี้รำกริช.

กรมท่าขวา

หมายถึง[กฺรมมะ-] (กฎ; โบ) น. ส่วนราชการที่มีหน้าที่เกี่ยวกับชนชาวแขก.

อาคันตุกวัตร

หมายถึงน. มรรยาทที่จะต้องประพฤติต่อแขกผู้มาหา. (ส.; ป. อาคนฺตุกวตฺต).

เลี้ยงต้อนรับ

หมายถึงก. เลี้ยงอาหารเนื่องในการรับรองแขกหรือบุคคลใดบุคคลหนึ่ง เช่น รัฐบาลเลี้ยงต้อนรับแขกเมือง.

ชนะ

หมายถึง[ชะ-] น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.

ทะเทียด

หมายถึงน. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตี ใช้ในกระบวนแห่.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ