ตัวกรองผลการค้นหา
รู้จักมักคุ้น,รู้จักมักจี่
หมายถึงก. คุ้นเคยกัน เช่น เขารู้จักมักคุ้นกับน้องฉันมานานแล้ว.
เลือกนักมักได้แร่
หมายถึง(สำ) ก. เลือกมากมักจะได้ที่ไม่ดี (มักใช้พูดตำหนิผู้เลือกคู่ครอง).
ขะมักเขม้น
หมายถึง[ขะมักขะเม่น, ขะหฺมักขะเม่น] ก. ตั้งใจทำอย่างรีบเร่งเพื่อให้แล้วเสร็จไป, ก้มหน้าก้มตาทำ, เขม้นขะมัก ก็ว่า.
นมักการ
หมายถึงน. การแสดงความอ่อนน้อมด้วยการกราบไหว้; คำที่ใช้ขึ้นต้นและลงท้ายจดหมายที่มีไปถึงพระภิกษุสามเณร. (ป. นมกฺการ; ส. นมสฺการ).
ปุ๋ยหมัก
หมายถึงน. ปุ๋ยที่ได้จากนำเศษอินทรียวัสดุมากองสุมไว้ รดน้ำให้ชื้นและทิ้งไว้ให้เกิดการสลายตัวโดยการกระทำของจุลินทรีย์ อาจผสมสารเคมีเข้าไปด้วยเพื่อให้มีธาตุอาหารเพิ่มขึ้นหรือให้อินทรียวัสดุสลายตัวเร็วขึ้น.
มักมาก
หมายถึงก. โลภมาก, ปรารถนามาก (ใช้เฉพาะในทางกามคุณ).
เลือกที่รักมักที่ชัง
หมายถึง(สำ) ก. ลำเอียง.
มธุมักขิกา
หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุมกฺษิกา).
มักกะลีผล
หมายถึง(โบ) น. ชื่อต้นไม้ในนิยาย ว่ามีอยู่ที่ป่าหิมพานต์ ออกผลเป็นรูปหญิงสาวงดงามห้อยย้อยเป็นระย้า ผลเมื่อครบ ๗ วันก็เน่า, นารีผล ก็เรียก.
มักขะ
หมายถึงน. ความลบหลู่คุณท่าน (เป็นประการหนึ่งในอุปกิเลส ๑๖). (ป.).
มักขิกา,มักขิกาชาติ
หมายถึงน. แมลงวัน. (ป.).
มักง่าย
หมายถึงก. มีนิสัยชอบเอาแต่ความสะดวกเข้าว่า.