ค้นเจอ 27 รายการ

สิงขร

หมายถึง[-ขอน] น. สิขร

สิงคาร

หมายถึง[-คาน] น. ศฤงคาร, สิ่งให้เกิดความรัก, บริวารหญิงผู้บำเรอความรัก. (ป.; ส. ศฺฤงฺคาร).

สิงห์

หมายถึงดู กระฉง.

สิงหนาท

หมายถึงน. พระราชดำรัสอันเป็นที่น่าเกรงขามของคนทั้งปวง เหมือนเสียงของราชสีห์เป็นที่น่าเกรงขามของสัตว์ทั้งปวง, เสียงตวาดของนักรบเพื่อให้เป็นที่เกรงขามของข้าศึก, สีหนาท ก็ว่า. (ส. สึห + นาท; ป. สีห + นาท).

สิงหลก,สิงหลก-

หมายถึง[-หะละกะ-] น. ชาวสิงหล. ว. เกี่ยวกับเกาะสิงหล. (ส. สึหลก; ป. สีหลก).

สิงหาคม

หมายถึงน. ชื่อเดือนที่ ๘ ของปีสุริยคติ ซึ่งเริ่มด้วยเดือนมกราคม มี ๓๑ วัน; (เลิก) ชื่อเดือนที่ ๕ ตามสุริยคติ ซึ่งเริ่มด้วยเดือนเมษายน. (ส. สึห + อาคม).

สิงสถิต

หมายถึงก. อยู่, มาอาศัยอยู่, (มักใช้แก่เทวดา), เช่น ต้นไม้ต้นนี้มีรุกขเทวดาสิงสถิต.

สิงหรา

หมายถึง[สิงหะ-] (กลอน) น. สิงห์, สิงห์ตัวเมีย.

สิง

หมายถึงก. อยู่, เข้าแทรกอยู่ เช่น ผีสิง, สึง ก็ว่า, (ปาก) อยู่, มาอาศัยอยู่, เช่น เพื่อน ๆ ของลูกมาสิงอยู่ที่บ้านหลายคน, สิงสู่ ก็ว่า. (ข.).

สิงคาล

หมายถึง[-คาน] น. หมาป่า, หมาจิ้งจอก, สิคาล ก็ว่า. (ป. สิคาล; ส. ศฺฤคาล).

สิงสู่

หมายถึง(ปาก) ก. อยู่, มาอาศัยอยู่, เช่น โรงเรียนปิดเทอมแล้วไม่ยอมกลับบ้าน มัวสิงสู่อยู่ที่หอพัก, สิง ก็ว่า.

สิงหล

หมายถึง[-หน] น. ชื่อเรียกประเทศศรีลังกาในสมัยโบราณ, สิงหลทวีป ก็เรียก, เรียกชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของศรีลังกาว่า ชาวสิงหล, เรียกภาษาของชาวสิงหลว่า ภาษาสิงหล. (ส. สึหล; ป. สีหล).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ