ตัวกรองผลการค้นหา
โล่งโจ้ง
หมายถึงว. โล่งโต้ง.
ปรุโปร่ง
หมายถึงว. โล่งตลอด.
ทุ่ง
หมายถึงน. ที่ราบโล่ง.
โล่งโต้ง,โล้งโต้ง
หมายถึงว. ล่อนจ้อน, เปล่าเปลือย, เช่น เดินเปลือยกายโล่งโต้ง ถอนขนห่านเสียโล้งโต้ง ย่านซื่อซื่อว่าบ้าน ย่านยาว เหนแต่ชุมนุมลาว ล่อนโล้ง ลากอวนส่วนหนุ่มสาว เสียงแซ่ แม่เอย เท่าแก่แลโล้งโต้ง ต่างหล้อนห่อนอายฯ (นิ. สุพรรณ), โล่งโจ้ง ก็ว่า.
เบาใจ
หมายถึงว. ไม่หนักใจ, โล่งใจ.
เบาตัว,เบาเนื้อเบาตัว
หมายถึงว. กระปรี้กระเปร่า, โล่งใจหายอึดอัด.
ว้างเวิ้ง
หมายถึงว. เป็นช่องว่างและโล่งออกไปกว้างขวาง.
เฮอ
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความโล่งใจ.
ถอนใจใหญ่
หมายถึงก. หายใจแรงและยาวในขณะที่รู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจหรือโล่งอกโล่งใจเป็นต้น, โบราณใช้ว่า ถอยใจใหญ่ ก็มี.
ห้องโถง
หมายถึงน. ห้องขนาดใหญ่ที่ปล่อยไว้โล่ง ๆ.
ป่าละเมาะ
หมายถึงน. ที่โล่งมีพุ่มไม้เล็ก ๆ เป็นหย่อม ๆ.
ถอยใจใหญ่
หมายถึง(โบ) ก. ถอนใจใหญ่, หายใจแรงและยาวในขณะที่รู้สึกกลุ้มอกกลุ้มใจหรือโล่งอกโล่งใจเป็นต้น เช่น ท้าวธก็ถอยใจใหญ่ไปมา. (ม. คำหลวง กุมาร).