ตัวกรองผลการค้นหา
ปทีป
หมายถึงน. ประทีป. (ป.; ส. ปฺรทีป).
มูลา
หมายถึงว. ที่หนึ่ง, ทีแรก. (ช.).
หยิกแกมหยอก
หมายถึง(สำ) ก. เหน็บแนมทีเล่นทีจริง.
อุปะ
หมายถึง[อุปะ, อุบปะ] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เข้าไป, ใกล้, รอง, เช่น อุปราช อุปนายก. (ป., ส.).
ปุปะ
หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.
ด้นปล่อย
หมายถึงก. เย็บเป็นฝีเข็มขึ้นทีลงที, ด้น ก็เรียก.
มธุปะ
หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
สมีปะ
หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).
ปะไร
หมายถึงตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).
ผสมผสาน
หมายถึงก. เก็บไว้ทีละเล็กทีละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.
อุปสัมปทา
หมายถึง[อุปะสำปะทา, อุบปะสำปะทา] น. การบวชเป็นภิกษุ. (ป., ส.).
ครั้ง
หมายถึง[คฺรั้ง] น. คราว, หน, ที.