ตัวกรองผลการค้นหา
หัวหกก้นขวิด
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ซนเล่นไปตามความพอใจไม่ต้องเกรงใจใคร เช่น เด็กพวกนี้ไปหัวหกก้นขวิดที่ไหนมา, อาการที่เที่ยวไปตามความพอใจไม่อยู่ติดบ้าน เช่น พาเที่ยวหัวหกก้นขวิด.
สัตตาหกรณียะ
หมายถึง[สัดตาหะกะระนียะ, สัดตาหะกอระนียะ] น. กิจที่พึงทำเป็นเหตุให้ภิกษุออกจากวัดไปพักแรมในที่อื่นในระหว่างพรรษาได้ไม่เกิน ๗ วัน เช่นเพื่อไปพยาบาลภิกษุสามเณรหรือบิดามารดาที่ป่วยไข้หรือเพื่อบำรุงศรัทธาของทายก.
ปฏิคาหก
หมายถึงน. ผู้รับทาน. (ป. ปฏิคฺคาหก).
วลาหก
หมายถึง[วะลาหก] น. เมฆ. (ป.).
โษฑศะ
หมายถึง[โสทะ-] ว. สิบหก. (ส.; ป. โสฬส).
โษฑศัน
ฑาหก
หมายถึง[ทาหก] น. ผู้เผา; ไฟ. (ป.).
สัฐิ
หมายถึง[สัดถิ] ว. หกสิบ. (ป. สฏฺิ; ส. ษษฺฏิ).
กะเรี่ยกะราด
หมายถึงว. เรี่ยราย, กระจัดกระจาย, หกเรี่ยราด; วางหน้าไม่สนิท.
ฉักกะ
หมายถึง(แบบ) น. หมวด ๖ คือ รวมสิ่งละหก ๆ. (ป.).
ตรีโลหก
หมายถึง[-หก] น. แร่ทั้ง ๓ คือ ทองคำ เงิน ทองแดง. (ส. ตฺริโลหก).
ผก
หมายถึงก. หกกลับ, ปก; (ถิ่น-พายัพ) แอบ, ซ่อน, ดัก.