ค้นเจอ 99 รายการ

ขี้ตืด

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว ก็ว่า.

ตม

หมายถึงน. ดินเปียกที่เหนียวกว่าเลน.

กระดูก

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.

หนับ

หมายถึงว. มาก เช่น เหนียวหนับ, มีเสียงดังอย่างดึงของเหนียวจนขาดหรือปล่อย เช่น ดึงหนังสติ๊กดังหนับ.

ขี้ไม่ให้หมากิน

หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.

เหนอะ,เหนอะหนะ

หมายถึง[เหฺนอะ-] ว. มีลักษณะเหนียวติดมือ เช่น ข้าวติดมือเหนียวเหนอะหนะ, โดยปริยายหมายถึงอาการที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เหงื่อไหลจนรู้สึกว่าตัวเหนียวเหนอะหนะไปหมด.

เถือ

หมายถึงก. เชือดเฉือนลงไปอย่างแรงด้วยของมีคม เช่น หนังเหนียวเถือไม่เข้า.

มูน

หมายถึงก. เอากะทิเคล้ากับข้าวเหนียวเพื่อให้มัน.

พังผืด

หมายถึงน. เยื่อเหนียวที่ยึดกล้ามเนื้อให้ติดกัน, พั้งผืด ก็ว่า.

มัตติกา

หมายถึงน. ดิน, ดินเหนียว. (ป. มตฺติกา; ส. มฺฤตฺติกา).

รักเช็ด

หมายถึงน. น้ำรักที่เคี่ยวให้งวดและเหนียว ใช้ทาสำหรับปิดทองคำเปลว.

ข้าวปาด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมชนิดหนึ่ง คล้ายขนมเปียกปูน แต่เหนียวมาก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ