ค้นเจอ 330 รายการ

ขาหนีบ

หมายถึงน. บริเวณโคนขาด้านหน้าตรงส่วนที่ต่อกับลำตัว.

ผิดขา

หมายถึงว. ผิดไปจากพวก, ไม่ถูกขากัน.

สถาปัตยเรขา

หมายถึง[สะถาปัดตะยะ-] น. แบบร่างหรือต้นแบบการออกแบบก่อสร้าง.

ขาตะไกร

หมายถึงน. ขากรรไกร.

ขาไพ่

หมายถึงน. ผู้ร่วมเล่นการพนันไพ่, ลักษณนามว่า ขา.

ขัดขา

หมายถึงก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดแข้งขัดขา ก็ว่า; แทนชั่วคราว เป็นการแก้ขัดในการเล่นไพ่เป็นต้น, คานขา หรือ คันขา ก็ว่า.

ขาสิงห์

หมายถึงน. ขาโต๊ะ ตั่ง หรือตู้เป็นต้นที่ออกแบบให้คล้ายขาของสิงห์.

ขาอ่อน

หมายถึงน. ส่วนหลังของขานับตั้งแต่โคนขาถึงขาพับ.

ตั่ง

หมายถึงน. ที่สำหรับนั่ง ไม่มีพนัก อาจมีขาหรือไม่มีขาก็ได้.

คันขา

หมายถึงก. คานขา.

ฉลองพระหัตถ์

หมายถึง(ราชา) น. ช้อนส้อม, ตะเกียบ, มีดสำหรับโต๊ะอาหาร, ใช้ว่า ฉลองพระหัตถ์ช้อนส้อม ฉลองพระหัตถ์ตะเกียบ ฉลองพระหัตถ์มีด.

เข่า

หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างขาส่วนบนกับขาส่วนล่าง สำหรับคู้ขาเข้าและเหยียดขาออก เช่น คุกเข่า ตีเข่า ขึ้นเข่า, ราชาศัพท์ว่า พระชานุ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ