ตัวกรองผลการค้นหา
มัดจำ
หมายถึง(กฎ) น. สิ่งที่ให้ไว้เพื่อเป็นพยานหลักฐานว่าได้มีการทำสัญญากันขึ้นแล้ว และเพื่อเป็นประกันการปฏิบัติตามสัญญานั้นด้วย.
รักษาคำพูด
หมายถึงก. ทำตามถ้อยคำที่พูดให้สัญญาไว้.
อสัญญี
หมายถึงว. ไม่มีสัญญา, หมดความรู้สึก, สลบ. (ป.).
ผู้รับเรือน
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลที่เข้าทำสัญญาคํ้าประกันผู้คํ้าประกันอีกชั้นหนึ่ง.
ปฏิญาณ
หมายถึง[ปะติยาน] ก. ให้คำมั่นสัญญา โดยมากมักเป็นไปตามแบบพิธี.
ทวิภาคี
หมายถึง(การทูต) ว. สองฝ่าย. น. เรียกสัญญาระหว่างประเทศที่มีคู่สัญญา ๒ ฝ่ายว่า สัญญาทวิภาคี (bilateral treaty).
สัตยพรต
หมายถึงน. การถือคำมั่นสัญญา. (ส. สตฺย + วฺรต).
บิดพลิ้ว
หมายถึงก. หลีกเลี่ยงไม่ปฏิบัติตามสัญญาหรือปฏิบัติไม่ตรงตามข้อตกลง.
ผูกภาษี
หมายถึง(โบ) ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา.
เสียสัตย์
หมายถึงก. ละทิ้งคำมั่นสัญญา เช่น ยอมเสียชีวิตดีกว่าเสียสัตย์.
ตั๋วเงินรับ
หมายถึง(บัญชี) น. ตั๋วแลกเงินของฝ่ายเจ้าหนี้ที่จะได้รับเงินตามสัญญา ลงบัญชีในช่องทรัพย์สิน.
คู่สัญญา
หมายถึง(กฎ) น. บุคคล ๒ ฝ่ายหรือหลายฝ่ายซึ่งมีความผูกพันตามสัญญา.