ตัวกรองผลการค้นหา
เชิงกลอน
หมายถึงน. ไม้ประกับปลายเต้าตลอดชายคาเรือนแบบเก่า; ไม้ประกับปลายจันทันตลอดชายคาเรือนแบบใหม่ที่ไม่มีเต้า.
บทกลอน
หมายถึงน. คำประพันธ์ที่เป็นบทร้อยกรอง.
โยนกลอน
หมายถึงก. ขึ้นต้นกลอนแล้วโยนให้คนอื่นแต่งต่อ.
ลงกลอน
หมายถึงก. ใส่กลอน, เดิมหมายถึงใส่กลอนล่าง.
กลอนด้น
หมายถึงน. คำกลอนที่ว่าดะไปไม่คำนึงถึงหลักสัมผัส.
กลอนบทละคร
หมายถึงน. กลอนเล่าเรื่อง ใช้เป็นบทแสดง วรรคแรกจะต้องขึ้นต้นด้วย เมื่อนั้น บัดนั้น หรือ มาจะกล่าวบทไป.
กลอนสด
หมายถึงน. กลอนที่ผูกและกล่าวขึ้นในปัจจุบันโดยไม่ได้คิดมาก่อน, โดยปริยายหมายความว่า ข้อความที่กล่าวขึ้นในปัจจุบันโดยมิได้เตรียมตัวมาก่อน เช่น พูดกลอนสด.
กลอนสวด
หมายถึงน. กลอนที่อ่านเป็นทำนองสวด แต่งเป็นกาพย์ยานี ๑๑ หรือ กาพย์ฉบัง ๑๖ และกาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ ข้อความที่แต่งมักเป็นเรื่องในศาสนา.
ยาลูกกลอน
หมายถึงน. ยาที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.
ลายพาดกลอน
หมายถึงดู โคร่ง ๑.