ตัวกรองผลการค้นหา
จองเวรจองกรรม
หมายถึงก. ผูกอาฆาตพยาบาทไม่มีที่สิ้นสุด.
จับจอง
หมายถึง(กฎ) ก. เข้าครอบครองที่ดินสาธารณะไว้เพื่อตน.
อาจอง
หมายถึงว. มีลักษณะสง่าผึ่งผาย, องอาจ ก็ว่า.
จองคช
หมายถึง[-คด] น. ช้างที่ผูกเครื่องรบเข้าระวางทัพ.
จองล้างจองผลาญ
หมายถึงก. ผูกใจเจ็บคิดจะทำการแก้แค้นให้ได้.
จองเวร
หมายถึงก. ผูกอาฆาตพยาบาท.
จัดจอง
หมายถึง(โบ) น. ทุ่น, แพ, เรือน้อย, สัดจอง ก็ว่า. (ข. สาต่ ว่า ลอย, จง ว่า ผูก).
ใบจอง
หมายถึง(กฎ) น. หนังสือแสดงการยอมให้เข้าครอบครองที่ดินชั่วคราวในเขตท้องที่ที่ยังมิได้ประกาศเขตสำรวจที่ดิน หรือในกรณีที่สภาพของที่ดินเป็นแปลงเล็กแปลงน้อย ซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่เป็นผู้ออกให้.
ร้องกระจองอแง
หมายถึงก. อาการที่เด็กหลาย ๆ คนร้องไห้พร้อม ๆ กัน.
จอง
หมายถึงก. ผูกไว้; มั่นหมายไว้, ขอกำหนดไว้, เช่น จองกฐิน จองที่. (ข. จง ว่า ผูก).
จองหองพองขน
หมายถึงว. เย่อหยิ่งแสดงอาการลบหลู่.
จำจอง
หมายถึงก. ใส่ตรวนหรือเครื่องพันธนาการขังไว้ในคุกในตะรางเป็นต้น, จองจำ ก็ว่า.