ตัวกรองผลการค้นหา
ฉกาจ,ฉกาจฉกรรจ์
หมายถึง[ฉะกาด, ฉะกาดฉะกัน] ว. เก่งกาจ, ดุร้าย, กล้าแข็ง.
เฉก
หมายถึงว. เช่น, เหมือน.
พัดแฉกทรงพุ่มข้าวบิณฑ์
หมายถึงน. พัดยศของสมเด็จพระสังฆราช สมเด็จพระราชาคณะ และพระราชาคณะ มีลักษณะอย่างทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ ปลายแหลม และมีแฉกโดยรอบ พื้นตาดโหมด หรือกำมะหยี่ ปักลวดลายด้วยดิ้นเลื่อมหรือดิ้นด้าน มีสีและลวดลายต่าง ๆ ตามชั้นแห่งสมณศักดิ์ ด้ามงาเกลี้ยง, ถ้าเป็นพัดยศสมเด็จพระสังฆราช ยอดทำด้วยงาสลักเป็นฉัตร ๓ ชั้น.
ลัญจกร,ลัญฉกร
หมายถึง[ลันจะกอน, ลันฉะกอน] (แบบ) น. ตรา (สำหรับใช้ตีหรือประทับ), ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระราชลัญจกร เช่น ประทับพระราชลัญจกร. (ป.).
อีฉุยอีแฉก
หมายถึงก. กระจัดกระจาย, ไม่รวมอยู่แห่งเดียวกัน. ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, สุรุ่ยสุร่าย, อีลุ่ยฉุยแฉก หรือ อีหลุยฉุยแฉก ก็ว่า.
อีหลุยฉุยแฉก
หมายถึงก. กระจัดกระจาย, ไม่รวมอยู่แห่งเดียวกัน. ว. ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, สุรุ่ยสุร่าย, อีลุ่ยฉุยแฉก หรือ อีฉุยอีแฉก ก็ว่า.
อุกฉกรรจ์
หมายถึงว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.
กระเฉก
หมายถึงว. เขยก. (ปาเลกัว).
กระแฉก,-กระแฉก
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉอก เป็น กระฉอกกระแฉก.
ฉก
หมายถึงก. ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว; สับ, โขก, เช่น งูฉก.
ฉกฉวย
หมายถึงก. ยื้อแย่งเอาไปต่อหน้า.
ตัจฉก
หมายถึง[-ฉก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ป.; ส. ตกฺษก).