ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้ต้องกักขัง
หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. (ดู กักขัง ประกอบ).
มะต้อง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระท้อน. (ดู กระท้อน ๑).
กระต่ายต้องแร้ว
หมายถึงน. ท่ารำละครท่าหนึ่ง. (ฟ้อน).
เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม
หมายถึง(สำ) ก. ประพฤติตนตามที่คนส่วนใหญ่ประพฤติกัน.
ต้องคดี
หมายถึง(กฎ) ก. ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้องในคดีอาญา.
ต้องตา
หมายถึงก. ถูกตา. ว. น่าดู.
ของมันต้องมี
หมายถึงก็มันต้องมีไว้เป็นของตัวเองหน่ะ จะซื้อจะเอา ไม่ซื้อให้ใช่มั้ย ได้! วันนี้นอนโซฟานะ
หมายถึงสิ่งของที่ต้องมีเพื่อเสริมความคูล ไม่ได้จำเป็นต่อชีวิตในลักษณะขาดไม่ได้
ต้องใจ
หมายถึงก. ชอบ, ถูกใจ.
แตะต้อง
หมายถึงก. ถูกต้องแต่เบา ๆ หรือเพียงนิดหน่อย, โดยปริยายหมายความว่า ยุ่งเกี่ยว, เกี่ยวข้อง.
ผู้ต้องหา
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล.
มีดต้องสู้
หมายถึงน. มีดขนาดใหญ่ มีลักษณะคล้ายดาบ ปลายตัดเป็นหยัก ด้ามทำด้วยโลหะหรือไม้หุ้มโลหะ ปรกติสอดใบมีดไว้ในฝัก เป็นมีดที่นิยมใช้กันในหมู่ชาวต้องสู้.